Қазақстан егемендік алған сәттен бастап климаттың өзгеруіне қарсы күрес жөніндегі жаһандық күш-жігерге және негізгі халықаралық климаттық келісімдерге белсенді қатысып жүр. 1995 жылдан бастап Біріккен Ұлттар Ұйымының Климаттың өзгеруі туралы негіздемелік конвенциясының (БҰҰ КӨНК) тарапы бола тұра, ел 2009 жылы Киото хаттамасын және 2016 жылы Париж келісімін ратификациялау арқылы өзінің міндеттемесін растады.

Климаттың өзгеруіне жол бермеу және тұрақты болашақ құру үшін трансформациялық іс-қимылдар қажеттілігін мойындай отырып, Қазақстан 2060 жылға қарай Көміртегі бейтараптығына қол жеткізу стратегиясын қабылдады. Бұл стратегия негізгі секторларды декарбонизациялау бойынша шараларды біріктіреді, тұрақты дамуға ықпал етеді және елдің жаңартылған ұлттық деңгейде айқындалған үлесіне (ҰДАҮ) сәйкес келеді.

Қазақстан сондай-ақ экономиканың негізгі секторларында көміртегі шығарындыларын азайтуды ынталандыру және экологиялық таза технологияларды тарту үшін Орталық Азияда бірінші болып табылатын шығарындылар саудасының ұлттық жүйесін (ШСЖ) енгізді.

Қазақстанның күш-жігері жаңартылатын энергияға, энергия тиімділігіне және жер және су ресурстарын тұрақты басқаруға елеулі инвестициялар тартуға бағытталған. Ел өзінің энергетикалық балансындағы ЖЭК үлесін ұлғайту, ғимараттар мен өнеркәсіп секторындағы энергия тиімділігін арттыру және климаттық тұрақты ауыл шаруашылығы басқару әдістерін жақсарту бойынша қабылданған мақсаттарды орындауға ұмтылады. Бұл бастамаларды ұлттық саясат, соның ішінде Экологиялық кодекс және сенімді заңнамалық және саяси негізді қамтамасыз ететін «Жасыл экономикаға» көшу тұжырымдамасы қолдайды.

Осы күш-жігерге қарамастан, Қазақстан қазба отынына тәуелділікті, экономиканың энергия сыйымдылығын және төмен көміртекті инфрақұрылым мен декарбонизацияға ауқымды инвестициялар қажеттілігін қоса алғанда, елеулі проблемаларға тап болады. Оларды шешу үшін Қазақстан халықаралық қоғамдастық пен донорлар тарапынан қаржылық, технологиялық қолдаудың және сарапшылық әлеуетті арттыру маңыздылығын атап көрсетеді.

Бұл құжатта климаттың өзгеруіне қарсы күрестегі Қазақстанның жетістіктері, мәселелері мен болашақ басымдықтары сипатталған. Ол елдің ҰДАҮ мақсаттарына жетуге, көміртегі шығарындылары аз тұрақты экономикаға көшуге және Париж келісімінің мақсаттарына жету үшін жаһандық күш-жігерге ықпал етуге деген ұмтылысын көрсетеді.